Szwajcarzy stawiają na defensywną stabilność i dużą liczbę zawodników za linią piłki. Nierzadko jednak przy indywidualnym kryciu w wysokim pressingu pozwalają sobie na nutkę szaleństwa. Czasem przynosi to odzyskanie piłki wysoko, czasem otwiera autostradę do ich bramki rywalom.
Ustawienie bazowe:
3-4-1-2, z wyraźnie zaznaczoną trójką obrońców i dwójką defensywnych pomocników, pozycje pozostałych zawodników są już płynniejsze
Inne możliwości:
5-4-1, po przejściu na głęboką obronę
5-2-3, z dwójką defensywnych pomocników ustawionych w fazie obrony praktycznie zawsze za linią piłki, jednak trzema zawodnikami zostającymi wyżej, czekającymi na okazję do kontry
Na co zwracać uwagę:
- dużo elementów krycia indywidualnego, widocznego zwłaszcza w wysokim pressingu, każdy z zawodników odpowiada za konkretnego przeciwnika
- wynikające z powyższego momenty bardzo wysokiego ustawienia wahadłowych w fazie obrony, gdy przeciwnik rozgrywa atak skrzydłem
- sytuacyjne zmiany ustawienia w fazie defensywy przy dużej ruchliwości rywali
- zejścia Xhaki w głąb pola przy rozegraniu, pozwalające na większą aktywność przy wyprowadzaniu piłki półbocznym obrońcom
Najnowsze komentarze