Atletico Madryt zachwyca wszystkich. Rojiblancos są na dobrej drodze do pierwszego od prawie dwóch dekad mistrzostwa Hiszpanii, a niedawno awansowali do półfinału Ligi Mistrzów, eliminując Barcelonę. Sukces Simeone i jego piłkarzy opiera się na grze niskim blokiem obronnym i błyskawicznie wyprowadzonych kontrach. Dlatego spróbujemy wyjaśnić, na czym konkretnie polega gra obronna Atletico Madryt i wskazać jej słabe punkty.
Atletico używa formacji 4-4-2, z dwoma skrajnymi pomocnikami i klasycznymi środkowymi napastnikami. W fazie ataku obaj pomocnicy schodzą do środka i szukają gry w dziurze z napastnikami, podczas gdy skrajni obrońcy podchodzą wyżej i zapewniają opcję poszerzenia gry.
Bez piłki, Atletico Madryt zachowuje kompaktowy blok w konfiguracji 4-4-2, którego podstawą skuteczności jest ustawianie się w defensywnie obu napastników. Ustawiają się oni centralnie i możliwie jak najbliżej środkowych pomocników.
W ten sposób Atletico zamyka wszelkie drogi podań do środka boiska. Na powyższym zdjęciu tylko Andres Iniesta ustawiony jest blisko środkowych pomocników Atletico, lecz Busquets nie ma możliwości, by zagrać mu piłkę. W związku z tym, że blok Atletico ustawiony jest centralnie, a napastnicy utrzymują małą odległość od linii pomocy, przeciwnicy są zmuszeni do gry bokami boiska, gdzie Atletico pozostawia dużo miejsca – ich blok jest bardzo wąski.
Stąd bierze się kluczowa rola bocznych obrońców drużyny przeciwnej. -Przed meczem dużo pracowaliśmy nad atakiem pozycyjnym bokami – mówił przed meczem z Atletico prawy obrońca Milanu, Mattia De Sciglio. -Chcemy wykorzystać miejsce na flankach.
W meczu obu ekip na San Siro Ignazio Abate i Urby Emanuelson mieli najwięcej kontaktów z piłką spośród piłkarzy Milanu. W rewanżowym meczu przeciwko Barcelonie takimi zawodnikami byli Dani Alves i Jordi Alba. Zaliczyli odpowiednio 117 i 116 kontaktów, podczas gdy Xavi – 105. To pokazuje, że Atletico skutecznie egzekwuje swoją taktykę w pierwszej fazie gry obronnej, a w drużynie przeciwnej duży zależy od gry bocznych obrońców.
Atletico ogranicza w ten sposób opcje przeciwników, bowiem zmusza rywali do gry przy linii bocznej, gdzie kąty podań są przez nią ograniczone do 180 stopni. Dodatkowo, gdy drużyna przeciwna wprowadzi piłkę do bocznej strefy, Atletico natychmiast podwaja zawodnika z piłką. Na poniższym zdjęciu prawy obrońca i prawy pomocnik doskakują do Andresa Iniesty, a jeden z napastników gotowy do podjęcia pressingu na zawodniku stanowiącym najbliższą opcję podania dla zawodnika przy piłce.
Gdyby jednak zdarzyło się, że przeciwnicy poślą piłkę do środka boiska, między linie Atletico, Rojiblancos stosują pressing również w środku boiska. Napastnicy atakują zawodnika z piłką od tyłu, co łączone jest również z pressingiem środkowych pomocników.
Oprócz stosowania pressingu na bokach boiska, Atletico przesuwa cały blok obronny w stronę linii bocznej, przez co ogranicza do minimum miejsce, jakie do dyspozycji mają zawodnicy drużyny przeciwnej i zmusza ich do zagrania do tyłu. Pozostawia to jednak miejsce po słabej stronie. Na zdjęciu widoczny jest pas przestrzeni z boku bloku obronnego Atletico oraz Andres Iniesta podnoszący rękę do góry, proponując zagranie koledze z drużyny.
Stąd wynika pierwsza słabość Atletico. Jeżeli drużynie przeciwnej uda się szybko zmienić stronę boiska, może wykorzystać wolne miejsce z boku bloku obronnego Atletico. W ten sposób Real Madryt zdobył bramkę w pierwszym meczu w Pucharze Króla.
Zaznaczony na czerwono Arda Touran, lewy pomocnik Atletico, znajduje się w środku boiska i naciska na Angela di Marię, podczas gdy w wolnej strefie, oznaczonej na żółto, Alvaro Arbeloa jest już dostępny. Ostatecznie di Maria poda jednak do oznaczonego na niebieskiego Pepe, który wbiega z głębi. Portugalczyk odda strzał, który wyląduje w bramce.
Bramka Pepe – www.youtube.com/embed/L1ClkI_Ekhk
Druga słabość wynika z miejsca, które Atletico pozostawia między bocznym a środkowym obrońcą, a za którego ochronę odpowiada środkowy pomocnik. Na poniższych fragmentach na czarno zaznaczono zawodnika oraz rzeczone miejsce, natomiast na czerwono tego zawodnika Barcelony, który mógł miejsce wykorzystać penetrującym ruchem z głębi pola, a czego nie robił, pozostając z tyłu i oferując opcję do bardziej bezpiecznego podania.
Właśnie to miejsce zostało wykorzystane, gdy Iniesta podawał do Neymara w pierwszym spotkaniu obu ekip w ćwierćfinale Ligi Mistrzów. Neymar pozostawał ustawiony szeroko i wykorzystał błąd prawego obrońcy Atletico. Ten przewidział, że Iniesta będzie zagrywał na bok, do ustawionego szeroko Neymara i ruszył do pressingu. Brazylijczyk złapał obrońcę na wykroku i wykorzystał lukę w ustawieniu obronnym Atletico, zdobywając wyrównującego gola.
Bramka Neymara – http://www.youtube.com/embed/L-qjzNLMrJQ
Warto zauważyć, że Atletico praktycznie nie zostawia miejsce w tzw. dziurze, czyli przestrzeni między liniami obrony i pomocy. Gdy Rojiblancos są zepchnięci do obrony we własnej tercji defensywnej, pozostają kompaktowo i centralnie ustawieni, przez co napastnik przeciwnika musi cofnąć się po piłkę aż przed blok obronny. Istotne jest, że blok nie jest zbyt niski, to znaczy przeciwnik nie ma możliwości oddania strzału zza pola karnego. Jest to niecelowe, bowiem strzał taki zostałby zablokowany. Ponadto, obroną we własnej tercji Atletico również łączy z pressingiem.
Inną cechą Atletico pod wodzą Diego Simeone jest pressing stosowany przy stałych fragmentach gry. Atletico stosuje pressing na połowie rywala w dwóch przypadkach: a) w czasie autów bramkowych b) gdy na skutek podania zawodnik drużyny przeciwnej jest niekorzystanie ustawiony, to znaczy nie ma łatwych opcji do podania piłki lub na skutek niedokładnego podania od kolegi z drużyny ma trudności z opanowaniem piłki.
W przypadku autów bramkowych Atletico kryje wszystkie najbliższe opcje do podania i zmuszania do zagrania dłuższej piłki. Na poniższym zdjęciu Jordi Alba dostaje podanie trudne do opanowania, wobec czego następuje pressing Atletico wysoko na połowie przeciwnika. Alba nie ma prostej opcji podania, bowiem środkowi obrońcy i pomocnicy są pokryci, więc jest zmuszony do dłuższego zagrania. Atletico stosuje również pressing przy autach, co ma formę przesunięcia bloku maksymalnie do linii bocznej i podwajania zawodników z piłką.
Najnowsze komentarze