Reprezentacja Holandii sięgnęła po brązowy medal finałów mistrzostw świata, wykorzystując fatalną grę w obronie zespołu gospodarzy turnieju w meczu o trzecie miejsce.
Spotkanie zostało de facto rozstrzygnięte w pierwszych 16 minutach.
Selekcja
Luiz Felipe Scolari powitał w wyjściowej jedenastce wracającego z zawieszenia kapitana, Thiago Silvę. Szansę występu od pierwszej minuty otrzymali Maxwell i Jô, podczas gdy Paulinho towarzyszył Luizowi Gustavo w środku pola. Wymieniającą się pozycjami ofensywną trójkę stworzyli Ramires, Oscar oraz Willian.
Louis van Gaal nie mógł skorzystać z kontuzjowanych de Jonga i Sneijdera. Zastąpili ich, odpowiednio: Clasie i de Guzmán.
Pressing Brazylii
Podobnie jak przeciwko Argentynie, tercet środkowych pomocników Holandii został ustawiony w formacie 1–2. Clasie operował nisko, podczas gdy Wijnaldum i de Guzmán wyżej. To pozwoliło Brazylii – stosującej system 4–2–3–1 – w łatwy sposób złapać rywala wysokim pressingiem.
Jô wraz ze skrzydłowymi podbiegali do trójki środkowych obrońców Oranje. W środku pola Willian doskakiwał do Clasiego, Paulinho do Wijnalduma, a Luiz Gustavo do de Guzmana. Na bokach Maxwell i Maicon przejmowali krycie cofniętych skrzydłowych przeciwnika.
Skutkiem ubocznym takiego rozwiązania było zostawienie środkowych obrońców w sytuacji 2 na 2 przeciwko Robbenowi i van Persiemu, co Holendrzy natychmiast wykorzystali.
(Inną sprawą są indywidualne błędy Davida Luiza oraz Thiago Silvy. Ten pierwszy przegrał pojedynek główkowy z Robbenem, podczas gdy drugi fizyczną walkę o dojście do piłki z van Persiem. Dzięki temu napastnik Manchesteru United mógł wypuścić swojego partnera na wolne pole.)
Brazylijczycy łapią Holendrów wysokim pressingiem w środku pola (żółte linie). Maicon znajduje się daleko od Thiago Silvy (niebieska linia), podczas gdy Maxwell (pomarańczowe koło) nie przewiduje zagrożenia. W rezultacie dochodzi do równowagi liczebnej: Robben i van Persie przeciwko Davidowi Luizowi i Thiago Silvie (czerwone linie). Robben zgra piłkę do van Persiego, który wypuści partnera na wolne pole. Thiago Silva sfauluje Robbena, a van Persie zamieni jedenastkę na pierwszego gola.
Reakcja Brazylii
Scolari zareagował odpowiednio na szybką stratę bramki. Luiz Gustavo został przesunięty głębiej, podczas gdy boczni obrońcy ustawiali się węziej.
Luiz Gustavo (niebieskie koło) zajmuje pozycję tuż przed środkowymi obrońcami. Brazylia ma przewagę jednego zawodnika z tyłu (czerwone linie).
Luiz Gustavo (niebieskie koło) znajduje się za linią piłki, gdy Robben cofa się do rozegrania. Tymczasem boczni obrońcy skutecznie zawężą pole gry (czerwone linie) po wyjściu z linii obrony Davida Luiza (żółte koło). Nie znaleziono jeszcze odpowiedzi na pytanie, dlaczego środkowy obrońca zrobił w tej sytuacji to, co zrobił.
Kolejny przykład. Luiz Gustavo (niebieskie koło) blisko obrońców, ustawionych stosunkowo blisko siebie (czerwone linie). Wraca też Maicon.
Lewa strona Brazylii
Kolejnym problemem gospodarzy po raz kolejny okazała się jednak lewa strona, na której nie pomogła zmiana personalna Marcelo na Maxwella.
Nieprzypadkowo van Gaal ustawił tym razem Robbena bliżej właśnie tej, a nie przeciwnej – jak przez większość turnieju – flanki.
Kuyt wyciąga za sobą Maxwella (niebieskie koło) i podaje piłkę do Robbena (żółte koło), który znajduje sobie wolną przestrzeń pomiędzy liniami. Tymczasem de Guzmán wbiega w otwierające się miejsce na skrzydle (czerwona strzałka), skąd dośrodkuje piłkę. David Luiz wybije ją prosto pod nogi Blinda, który podwyższy na 2:0 dla Holandii.
Tą samą stroną padnie trzeci gol. Robben zbiegnie do boku i poda piłkę do wykonującego ruch obiegający Janmaata. Jego dośrodkowanie zamieni na bramkę Wijnaldum.
Pomocnicy biegający Holandii
Ciekawym elementem tego meczu była postawa Wijnalduma i de Guzmana – pomocników bardziej biegających niż kreujących (w odróżnieniu od Sneijdera). W poprzednich meczach Oranje grali przeciwko zespołom niepozostawiającym zbyt wiele wolnej przestrzeni na własnej połowie i zmuszających rywala do kreowania gry. Tutaj miejsca było dużo, co duet pomocników świetnie wykorzystywał.
De Guzmán wziął udział przy drugim golu, oddał jeden strzał tuż zza pola karnego i wykonał kilka dobrych ruchów bez piłki w pole karne, gdy Robben cofał się głębiej.
Wijnaldum zdobył trzecią bramkę po wejściu w szesnastkę i operował bardzo wysoko:
Podania otrzymane przez Wijnalduma (za „FourFourTwo”). Sporo z nich w ostatniej tercji boiska.
Bezradna Brazylia
Holandia zastosowała oczywiście krycie indywidualne na własnej połowie i pilnowała głębi, co znacząco utrudniało podłamanemu rywalowi opcje rozegrania piłki. Dzięki ruchliwości i wymienności pozycji z przodu udało się kilka razy otworzyć wolną przestrzeń. To przełożyło się jednak na zaledwie dwa celne uderzenia – jedno Oscara i jedno Davida Luiza z rzutu wolnego – oraz jedno groźne dośrodkowanie ze stałego fragmentu gry (również Oscara).
Brazylia była bezradna, a w drugiej połowie w zasadzie nie zagroziła bramce Cillessena.
Strzały Brazylii (za „FourFourTwo”).
Wnioski
Mecz o trzecie miejsce był niejako kontynuacją występu Brazylii w półfinale przeciwko Niemcom. Nie pomógł powrót Thiago Silvy, ani wprowadzenie Maxwella. Canarinhos byli niezorganizowani i popełniali fatalne błędy indywidualne w obronie, co przeciwnik potrafił błyskawicznie wykorzystać.
Występ Holandii stanowi chyba najciekawsze studium przypadku na tym turnieju. Van Gaal cofnął się w czasie, dostosowując sposób gry (krycie indywidualne) do przeciętnej kadry zawodniczej. Stworzył dobrze zgrany kolektyw i wydobył to, co najlepsze ze swojej największej gwiazdy (Robbena) – najlepszego zawodnika tego mundialu. Brązowy medal to ogromne osiągnięcie Oranje.
Najnowsze komentarze