Druga piłka

DRUGA PIŁKA

Niekontrolowana piłka, będąca efektem podania (do tyłu) albo wybicia przez obrońców dłuższego zagrania skierowanego na połowę rywala, najczęściej w okolice pola karnego. Określenie pochodzi z języka niemieckiego (zweiter Ball)

Po zagraniu długiej piłki, zwykle na środkowego napastnika (często na „wieżę”), pozostali ofensywni zawodnicy starają się przemieścić w pobliże adresata zagrania, aby odebrać piłkę, będącą efektem walki o przejęcie długiego podania.

Długa piłka kierowana jest na napastnika, który schodzi nieco głębiej, wciągając za sobą obrońcę. Pozostali zawodnicy ofensywni podchodzą bliżej, druga piłka (czerwone kółko) wędruje do nabiegającego ofensywnego pomocnika. Podanie trafia do skrzydłowego w lukę powstałą przez ruch obrońcy, kryjącego adresata długiego podania.

Gra na drugą piłkę może być elementem taktyki zespołów, które mają problem z konstruowaniem bardziej złożonych form ataku pozycyjnego. Jest jednak również ważnym elementem stałych fragmentów gry,  które są wykonywane przez dośrodkowanie.

Dośrodkowanie z rzutu wolnego wybijają obrońcy. Do bezpańskiej drugiej piłki (czerwone kółko) dopada zawodnik ustawiony przed polem karnym (nr 10) i strzela z dystansu.

Gra na drugą piłkę różni się od klasycznej gry na target mana / wieżę / ścianę położeniem pozostałych zawodników, którzy w momencie odbioru podania znajdują się niżej od napastnika. Podania przy grze drugą piłką są kierowane tylko i wyłącznie do tyłu.

Gra na drugą piłkę przez długie lata była elementem charakterystycznym dla drużyn angielskich i skandynawskich, posiadających w składzie wysokiego, silnego fizycznie zawodnika, zdolnego do walki w powietrzu o wysokie podania. Najczęstszym odbiorcą drugich piłek był wtedy krążący wokół wysokiego napastnika szybki i zwinny partner w formacji.

W Polsce próby gry drugą piłką były najpopularniejsze w pierwszej dekadzie obcenego wieku. Przykładami będą tutaj Lech (Rengifo w roli odbiorcy długich piłek), Wisła Kraków (Beto, Radovanovic) czy GKS Bełchatów (Ujek).

Filmy wykonano w programie Tactical Pad