O tym, że taktyka piłki nożnej przez ostatnich 10 lat zmieniła się o 175 stopni przekonywać nikogo nie trzeba. No, może poza częścią rodzimych szkoleniowców. Miłosz Stępiński, jeden z bardziej popularnych rodzimych teoretyków futbolu, podjął próbę zebrania całokształtu zmian zachodzących ostatnimi czasy w systemach gry. Opracowanie ma charakter katalogu najważniejszych elementów współczesnej taktyki. Poszczególne zagadnienia autor opisuje dość powierzchownie, skupiając się na najistotniejszych aspektach. Nie znajdziemy tu również przykładów wdrażania taktyki piłkarskiej na boisku. Celem Stępińskiego było stworzyć książkę strawną dla przeciętnego czytelnika, który interesuje się piłką nożną.
Wszystkie przedstawiane zagadnienia są ukazane w przystępny sposób, wiele z nich zostało zilustrowanych schematami. Nie ma między nimi żadnego ciągu, każdy rozdział stanowi niezależną od innych część. Najobszerniejsze dotyczą krycia strefowego i przeglądu najpopularniejszych obecnie systemów gry. Jest też jednak zwrócona uwaga na niuanse, takie jak otwieranie gry, wyrzut piłki z autu czy wpływ emocji na efektywność gry. Większość zagadnień jest jednak tylko zasygnalizowana przez autora, ich zgłębienie wymaga już sięgnięcia do bardziej fachowej literatury. Uzupełnieniem książki są porady dotyczące taktyki w futsalu, krótka analiza szkolenia w innych krajach (oparta na własnych doświadczenia Stępińskiego) i miniraport z Mistrzostw Świata w Niemczech.
Do warstwy merytorycznej trudno mieć zastrzeżenia. Prezentowane zagadnienia są opisane na tyle ogólnie, że trudno znaleźć jakieś elementy, które mogłyby nie pozostać w zgodzie z ogólnie przyjętymi kanonami. Tym bardziej, że kiedy w jakiejś sytuacji istnieje możliwość wyboru spośród większej liczby rozwiązań, autor stara wszystkie te opcje obiektywnie opisać. Jedyne co może budzić kontrowersje, to analiza funkcji poszczególnych zawodników we współczesnych systemach gry. Jak choćby określnik „media punta”, używany na wysuniętego napastnika, grającego tyłem do bramki, najczęściej wysokiego. Można by to uznać za niedopatrzenie, ale charakterystyka tego, co ogólnie przyjęło się nazywać „media puntą” znajduje się chwilę dalej, przy cofniętym napastniku. Te nieścisłości nie rzutują jednak na odbiór całości opracowania.
Książka to w sam raz, by zacząć od niej poznawanie taktyki. Prosto i przejrzyście wyjaśnione są podstawowe elementy obecnych systemów gry, bez zbędnego wkraczania w szczegóły. Jest to szczególnie przydatne dla tych, którzy chcą dowiedzieć się co nieco o taktyce, by lepiej rozumieć co się dzieje boisku, albo jako podstawa do bardziej specjalistycznych publikacji. Bardziej zaawansowanym w tematyce nic nowego nie przyniesie, co najwyżej może się sprawdzić jako krótkie repetytorium z wykazem najnowszych trendów. Choć by je poznać, można się równie dobrze posiłkować na przykład raportem FIFA z Mistrzostw Świata w RPA.
Miłosz Stępiński
Taktyka współczesnej piłki nożnej
Zysk i spółka, 2008, str. 164, oprawa miękka
Najnowsze komentarze